طراحی و تبیین مدل نهادینه سازی راهبرد توانمندسازی فردی از مجرای رسانه جمعی تلویزیون

هر انسانی قابلیت­هایی دارد که درونمایه دستیابی به کمال انسانی را تشکیل می­دهد. فعلیّت این ظرفیت جز از مسیر توانمندسازی فردی قابل تأمین نمی­باشد. جهت تحقق این امر، یکی از انواع نهادهای تأثیرگذار، رسانه است. امروزه ظرفیت انواع رسانه و به ویژه رسانه­های جمعی به اندازه­ای است که به عنوان عاملی در توسعه انسانی مطرح هستند. یکی از رسانه­های جمعی که به دلیل برخورداری از میزان پوشش، گستردگی نفوذ، تعدد شبکه­های پخش، ژانرهای برنامه­سازی، مداومت ارتباط، مصرف رسانه­ای و نیازهای روزمره مخاطب، دارای قدرت اثر می­باشد، تلویزیون است. هدف این مقاله طراحی مدلی به منظور نهادینه­سازی راهبرد توانمندسازی فردی از مجرای تلویزیون است. روش تحقیق مورد استفاده، آمیخته اکتشافی و با استفاده از راهبرد گونه­شناسی است. جامعه آماری این پژوهش را صاحب­نظران این حوزه تشکیل داده­اند. در بخش کیفی، نمونه آماری با استفاده از روش نمونه­گیری نظری 13 نفر و در بخش کمّی 385 نفر به شیوه نمونه­گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار جمع­آوری داده­ها مصاحبه نیمه­ساختاریافته فردی و پرسشنامه محقق ساخته است. تحلیل داده­ها بر اساس مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart-PLS انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که عوامل محیطی، انسانی، تلویزیون، برنامه­ریزی و ویژگی­های مخاطب می­توانند متغیر توانمندسازی فردی را پیش­بینی کنند. نهایتاً آن­چه به دنبال آن بودیم؛ طراحی مدل نهادینه­سازی راهبرد توانمندسازی فردی از مجرای رسانه جمعی تلویزیون بود که نتایج آزمون مدل نشان می­دهد مدل پیشنهادی در مجموع می­تواند 7/62 درصد از تغییرات مربوط به متغیر وابسته توانمندسازی فردی را تبیین می­کند.